27 Οκτ 2011

90 IC - Βαγόνι 5 , Θέση 42


Έφτασα στο σταθμό ένα τέταρτο πριν από την ώρα αναχώρησης . Ήθελα ν' αγοράσω κανένα Cosmopolitan για το 5ωρο ταξίδι και καμία εφημερίδα ...


Μπήκα στο βαγόνι που σταμάτησε ακριβώς μπροστά μου και προχωρώ για να βρω τη θέση μου .
Το τρένο είναι γεμάτο νεαρόκοσμο 18-25 (πιθανολογώ πως οι μικρότεροι ήταν πρωτοετείς και οι μεγαλύτεροι ...αιώνιοι φοιτητές [ή ίσως φοιτητές ιατρικής] και φαντάροι ). Η 28η είναι άλλωστε επίσημη αργία και αποτελεί σύνηθες φαινόμενο για τους φοιτητές να επιστρέφουν στα σπίτια τους .

Δε ξέρω αν είμαι εγώ λίγο παράξενη ή αν φταίει που είμαι ακόμη "καινούργια φοιτήτρια" αλλά το σπιτάκι των γονιών μου δεν το αλλάζω με κανένα "πλήρως ανακαινισμένο ,φρεσκοβαμμένο δυάρι 42 τμ , 2ου ορόφου με μπαλκόνι - κατάλληλο για φοιτητές-προσιτή τιμή" !!


Λίγο αργότερα και έχω φτάσει ακριβώς στη μέση του τρένου όπου παρατηρώ ένα ζευγάρι που έχει επιδοθεί σε τρυφερές περιπτύξεις (τα τρένα όφειλαν να έχουν εκτός από πινακιδούλες «μην καπνίζετε» και άλλες παρόμοιες όπως λόγου χάριν «μην πηδιέστε» ) ·
τους προσπερνώ και βρίσκομαι μπροστά ακριβώς στο μπουφέ .

 Πεινασμένη καθώς ήμουν και αγουροξυπνημένη αγόρασα μια μπαγκέτα με γαλοπούλα και τυρί και έναν καυτό νες μέτριο , χωρίς γάλα. Η ώρα μόλις 6 (!) και όμως κάποιοι νεαροί στο μπουφέ ρουφούσαν τόσο γρήγορα τη μπύρα τους λες και κάποιος δίπλα σκόπευε να τους την κλέψει ή θαρρείς και απ' την επόμενη δε θα ξανάπιναν ποτέ ! Πιστεύω πως το δικό τους ταξίδι θα είχε αρχίσει βράδυ και ακόμη απλώς δεν είχαν πάει να ξεκουραστούν και να αφήσουν τον κύριο στο κυλικείο στην ησυχία του..

Συνεχίζω στο διάδρομο και ανοίγω την πόρτα για το 5ο βαγόνι · δύο θέσεις άδειες ! Bingo! Αν και είναι κάπως αγένεια γουστάρω απίστευτα να κάθομαι λοξά με τρόπο που να μην θέλει ο άλλος να καθίσει δίπλα μου  ..  Τοποθετώ την -τόσο-γεμάτη-που-σε-λίγο-θα-εκραγεί- βαλίτσα μου ανάμεσα στα πόδια μου και στο δίπλα κάθισμα τη μαύρη μου τσάντα με τα απαραίτητα . Υπάρχουν γυναίκες που ζουν χωρίς τσάντες · αυτό αποδεικνύει πόσο πολύπλευρες είναι οι γυναίκες ! Εγώ είχα επιλέξει αυτή τη φορά τη μαύρη μου δερμάτινη -για-όλες-τις-ώρες- ώστε να με συνοδεύσει στην παρέλαση , τον καφέ μου και το βραδινό ποτό !
Φοράω τα γυαλιά μου στα μάτια , βάζω κάτω απ τη μέση μου την τσάντα μου και κλείνω τα μάτια ..... Μου χρειάζεται λίγη ξεκούραση πριν χωθώ με τα μούτρα στις ανεξάντλητες ιστορίες του Cosmo ..

ciao ciao

24 Οκτ 2011

Η εξαφάνιση ·


όμορφο πολύ το συναίσθημα του έρωτα - γλυκιά ανάμνηση στη μοναξιά ·
ζεις κάτι έντονο και ιδανικό και έπειτα αναγκάζεσαι να ζεις με την απουσία του .


Μα εάν γνωρίσεις μια τέλεια σχέση..πώς να συμβιβαστείς με την -ατελή- μοναξιά ;
με κλάμα , δάκρυα , οργή , θυμό ή στεναχώρια ;
μια  γλυκιά πικρία  ένα μόνιμο ερωτηματικό ..
"τι θα είχε συμβεί άραγε αν ...."
                       
Περπατώ μόνη στους δρόμους ξωπίσω σου
περίμενέ με
 γιατί δεν είσαι μαζί μου; γιατί βαδίζουμε μόνοι ;
που πάμε ;
μίλησε μου...Μείνε εδώ 

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...