Στων δρόμων τη μέση βολτάρω
Δεν ξέρω που πηγαίνω
και γιατί
Αν κρύο έχει ή ζέστη κάνει δε γνωρίζω
Μονάχα εκείνον νιώθω πάνω στο κορμί μου
Δε λογαριάζω ούτε ώρες ούτε μέρες
Ποιος άραγε μας έφερε κοντά;
Ποιος είναι αυτός που θα σε πάρει πάλι πίσω;
Τα τείχη μπροστά μου γκρεμίζει
Ο αέρας προς τα πίσω με σπρώχνει
Ξεθωριασμένα σ' αγαπώ
Μα δύσκολα ξεχνιούνται
Και όλα όσα σήμερα νιώθω αληθινά
Αύριο θα τα θέλει πάλι πίσω