10 Ιουλ 2012

θέλω να μου πεις αυτό το παραμύθι.. που λέει για ταξίδια και για θάλασσες

έφυγε και από τότε κάτι με έχει πιάσει ..
σκέφτομαι τα βράδια που με αγκάλιαζε πριν κοιμηθώ...
τις μέρες που ξυπνούσαμε μαζί..
τους μεσημεριανούς καφέδες στο μπαλκόνι μου...
τις κρέπες σοκολάτα που έτρωγα και κείνος μισούσε...
όλα τα όμορφα και τα άσχημα που ζήσαμε σκέφτομαι.
Και μου κόβονται τα πόδια.
Και η καρδιά μου χτυπάει πιο δυνατά.


10 μέρες που δεν κοιμόμαστε μαζί...
14 μέρες για να πάρω το αεροπλάνο και να ρθω κοντά σου...
και πάλι για λίγο...μετά θα φύγεις πάλι... ατέρμων κύκλος..
Για πόσο ακόμη ; 

[το παραμύθι]

4 σχόλια:

  1. Για όσο αντέχετε και λίγο παραπάνω :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. τι όμορφες αναμνήσεις..μα φέρνουν πόνο:|
    ατέρμων κύκλος,όλα.
    δεν έχουν τέλος,δεν έχουν αρχή.
    μόνο πόνο,πόνο,πόνο.
    ελπίζω όλα να φτιάξουν,γλυκιά μου!


    καλώς σε βρήκαα! =)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. εκμηδενίζεται η απόσταση ;
      όχι....
      άρα πως να φτιάξουν όλα ;

      μακάρι πάντως...

      Καλώς σε βρήκα και γω :)

      Διαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...