μυστικά και ψέματα

Είχαμε μια επαφή. Ήμασταν μια παρέα.

Και όταν φεύγεις, με τα άτομα που μιλούσες κάθε μέρα σταματάς να έχεις τόση επαφή.

Παύει η επικοινωνία η καθημερινή.

Και γίνεται πάντα αυτό, και το ξέρεις πια.

Και το συνηθίζεις.

Μα όλο σκέφτεσαι «που είναι;» , «τι κάνουν;» , «πως περνάνε;» .

Και ζηλεύεις που είναι όλοι μαζί και λείπεις εσύ.

Και είναι και κείνος. Που δεν ξέρεις που είναι.

Που δεν τολμάς να του πεις πως σου λείπει.

Που μακάρι να ήταν εδώ.

Και κάθε φορά τα ίδια. Και λίγο σκάιπ , λίγο φέισμπουκ, λίγο τα sms.

Μπας και αναπληρώσεις τα αναπλήρωτα..

Μάταια.